4. Desolation
Durch Einsamkeiten
เป็นอีกชิ้นงานสั้น ๆ ที่น่านำเสนอ กวีประพันธ์โดยอันโตน วิลด์กานส์ พูดถึงสภาวะความเหงา โดดเดี่ยว การใช้คู่เสียงดิสโซแนนซ์ที่กัดกัน วิธีการทำงานของเสียงเปียโน มือซ้ายและมือขวาที่จังหวะไม่ลงรอยกับส่วน 9/8 กับ กลุ่มโน๊ตสองพยางค์ พาร์ทวิโอล่าที่ฟังดูเหมือนกับเสียงกรีดร้อง หรือการเลือกใช้บันไดเสียงโฮลโทนล้วนสร้างบรรยากาศอึมครึม ความมืดมิด แม่น้ำที่มองดูจากข้างบนอาจจะดูนิ่งสงบ แต่ใต้ผืนน้ำเราไม่มีทางรู้ได้เลยว่ามันแรงมากขนาดไหน ผู้ประพันธ์ได้ทำให้ตัวดนตรีส่งบทกวีได้อย่างน่าอัศจรรย์ นำพาอารมณ์ให้ดำดิ่งลงไปในห้วงความคิด
เหมือนดีดนิ้วเพียงพริบตาเราก็ถูกพามายังพื้นที่รกร้างแห่งหนึ่ง
Durch Einsamkeiten,
Durch waldwild Geheg,
Über nebelnde Weiten
Wandert mein Weg.
Fern über dem Berge
An ruhsamer Flut
Harrt meiner ein Ferge,
Der rudert mich gut.
An ein stilles Geländ',
Ewig gemieden
Und ewig ersehnt:
Zum Frieden...
ความเดียวดาย การปิดล้อมกักขังของป่า
ข้างบน หมอกครึ้มขยายตัว
เดินเร่ร่อนไปตามทาง
ไกลออกไปบนภูเขา
น้ำที่นิ่งสงบ มีคนพายเรือรออยู่
เขาคงจะพายเรือให้ฉัน
ไปสู่ดินแดนที่เงียบสงัด
หลีกหนี ปลีกตัว ไปตลอดกาล
และความปรารถนาสู่ความสงบที่เป็นนิรันดร์
จากการตีความในมุมมองและประสบการณ์ชีวิตของตัวเอง ความโดดเดี่ยวในเพลงนี้ อาจจะไม่ได้หมายความถึงความเหงาที่ต้องการฝูงคนมากมายมาห้อมล้อม ตัวละครในเพลงอาจจะเลือกที่จะหลีกหนีออกมาจากสังคมด้วยตัวเอง จากคำร้องบุคคลในกวีมีความต้องการอย่างแรงกล้าที่จะออกไปหาอิสรภาพ และความสงบ ด้วยเสียงประสานที่มืดหม่นทำให้ทั้งเราและอาจารย์ผู้ที่สอนวิชารวมวงเพลงนี้ตีความว่าบุคคลดังกล่าวอาจจะจบชีวิตตัวเองในตอนสุดท้าย หรือมีทางออกอะไรบางอย่างที่ไม่ใช่การกลับบ้านไปหาครอบครัว เพื่อนฝูง ถ้าไม่ตายก็คงจะล่องเรือหนีไปในดินแดนไหนสักแห่ง
Joseph Marx
(May 11, 1882 – September 3, 1964)
โยเซฟ รูเพิร์ต รูดอล์ฟ มาร์กซ์ เป็นอาจารย์ นักวิจารย์ และนักประพันธ์เพลงชาวออสเตรีย ศึกษาปรัชญา ภาษาเยอรมัน ดนตรีและประวัติศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยกราซ ได้เริ่มรู้จักกับดนตรีตั้งแต่ในวัยเด็กโดยแม่ของเขา เขาได้เข้าโรงเรียนเปียโนโยฮานน์ บูวา ซึ่งเป็นโรงเรียนที่มีชื่อเสียง (ฮิวโก โวล์ฟสอนเปียโนอยู่ที่นั่น) ซึ่งในการเรียนที่โรงเรียนดังกล่าวก็ทำให้มาร์กซ์ได้พัฒนาศักยภาพทางการเล่นเปียโนของเขา นอกจากนั้นเขายังหัดเล่นเชลโล่และไวโอลินด้วยตัวเอง เขาเริ่มเรียบเรียงดนตรีจากบทเพลงสำหรับเปียโนรวมถึงเพลงสำหรับวงสตริงทริโอและสตริงควอเตท และนำไปแสดงตามร้านเหล้าแถว ๆ บ้าน รวมไปถึงสถานที่สาธารณะกับเพื่อน ๆ
พ่อของมาร์กซ์ต้องการให้เขาเรียนกฎหมาย แต่เขาเปลี่ยนเป็นปรัชญาและประวัติศาสตร์ศิลปะจนทำให้มีปัญหากับครอบครัว ความสนใจในดนตรีอย่างจริงจังทำให้เขาเริ่มเรียนการประพันธ์ดนตรีเมื่ออายุ 26 หลังจากนั้นในเวลาสี่ปีมาร์กซ์ได้เขียนบทเพลงกว่า 120 เพลง เมื่อเขาจบปริญญาเอกในปี 1914 เขาได้เป็นอาจารย์สอนทฤษฎีดนตรีอยู่ที่มหาวิทยาลัยดนตรีในกรุงเวียนนา
Anton Wildgans
(April 17, 1881 – May 3, 1932)
อันโตน วิลด์กานส์ เป็นนักกวีชาวออสเตรียที่ถูกรู้จักจากผลงานดราม่าที่มีปริศนา สัญญะที่แฝงข้อความตามแบบฉบับของเยอรมันเอ็กซเพรสชันนิสม์ ตอนแรกวิลด์กานส์เป็นนักกฎหมายเนื่องจากเป็นบุตรชายของผู้พิพากษา และผันตัวมาสู่การเขียนในเวลาต่อมา แฮร์บส์ทฟรือลิง (1909; “ใบไม้ร่วง-ใบไม้ผลิ”) ผลงานกวีในช่วงแรกของเขาได้ถูกวางจำหน่ายและขายดี งานดังกล่าวแสดงให้เราเห็นถึงแนวคิตแบบจิตนิยมและความเป็นจริงในงานช่วงบั้นปลายชีวิจของฮิวโก ฟอน ฮอฟแมนส์เทล